Kite window!

 κάπως έτσι να ειναι η σοφίτα μου στη Πράγα... Ένα μεταπτυχιακό "Κοινωνιολογία της μοδας" π.χ   μπόλικους καφέδες και ζεστές σούπες , πρωινές βόλτες στο ποτάμι και σουλάτσο στη παλιά πόλη.
 Παράθυρο χαρταετός και μιας και πλησιάζουν τα χριστούγεννα η ιδέα μπορεί να γίνει πράξη....

Αιώνια λιακάδα....

ενός καθαρού μυαλού....

Όσες φορές και να τη δω....

Δώρα - δώρο! Kαφές και φιλοσοφία και αγάπη....

και προοπτική . Ουτοπία και πραγματικότητα.

" Αγαπημένες μου!
Χτες, Πέμπτη και σήμερα Παρασκευή είχα μια μοναδική εμπειρία.
Ήταν στο Μαρμπουργκ μια από τις σημαντικότερες γυναίκες φιλοσόφους του καιρoύ μας: Agnes Heller. Τώρα πια 83 χρονών αλλά κοφτερή, καφτερή και αιχμηρή σαν τσίλι και συστηματική σαν τον Κάντ.
Χτες μια διάλεξη στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πανεπιστημίου, επίσημη  ας πούμε και σήμερα μια δύωρη συζήτηση σε κλειστό κύκλο στο Κάστρο του Μαρβουργάκου.
Σας σκέφτομαι συνέχεια και θάθελα να ζήσετε μαζί μου τέτοιες στιγμές ψυχικής πλήρωσης. Κατέβαινα τα σκαλιά του κάστρου σήμερα το μεσημέρι, ο ουρανός ήταν πανέμορφος. Ουρανός  φωτεινός  ηλιόλουστος και στο βάθος καταιγίδα. Άνεμος, ήλιος, φως, σύννεφα πυκνά, γεμάτα... Και η ζωντανή, ολοζώντανη  φωνή της Agnes Heller.
Φοιτήτρια του Georgy Lukacs  στη Βουδαπέστη.  Στα 1955 υπερασπίζεται το διδακτορικό της με καθηγητή τον ίδιο και αρχίζει ως βοηθός του να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Βουδαπέστης.
35  χρόνια αργότερα η Δωρίτσα σας στο αγαπημένο της Παρισάκι αναζητάει "τις αιτίες που μ' αφήσανε μισό" και αποφασίζει κατ' αρχήν να ασχοληθεί με το έργο του Λούκατς "σοσιαλισμός και δημοκρατία". Τι μας πήγε πίσω; τι μας άφησε μισούς;  πρώτο βήμα, το άτομο, η προσωπική ευθύνη ... Γιατί και τι ξεχάσαμε;
Και το μεγάλο ξεκίνημα μιας έρευνας που θα κρατήσει  ως τα 1998.
Ένα από τα έργα που σημαδεύουν την πρώτη φάση: Marxisme et démocratie
της Agnès Heller και Ferenc Feher - συντρόφου της και στη ζωή.
Λοιπόν φανταστείτε τη χαρά μου, όταν μαθαίνω ότι το τμήμα Φιλοσοφίας του Μαρμπουργκ την καλεί για διάλεξη και βράβευση.
Θα ήθελα κάπως να μοιραστώ μαζί σας αυτή τη χαρά, να σας πω ότι σήμερα δεν πείνασα καθόλου όλη μέρα, ότι είχα ένα γεμάτο, ηλεκτρισμένο μυαλό και μια πλημμυρισμένη ευφορία καρδιά, γιατί  η ένταση της σκέψης με αναζωογόνησε, γιατί θα επιθυμούσα πολύ να συνεχίσω την συζήτηση μαζί σας, γιατί νομίζω ότι προσπαθούμε να εκπληρώσουμε αυτό το maxime και το φιλοσοφικό impératif, αυτό που διατύπωσε τόσο απλά ο Σωκράτης: προτιμώ να υφίσταμαι (να υποφέρω) την αδικία παρά να την προξενώ.
ή όπως είπε ο Κικεργκορντ: η υπαρξιακή επιλογή.
Αποφασίζω  να είμαι ένας καλός άνθρωπος. Έχοντας την ελευθερία και την ισότητα ως οικουμενικούς γνώμονες.
Όλες τις ερωτήσεις και τις .....τυχόν διαφορετικές απόψεις θα τις συζητήσουμε τα Χροστούγεννα."

Walking around

and do whatever please you....

November love

 

 

!!!!!

Thinking about.....

Jane Birkin

thinks i love and dont love....

That movie

 

The production was given unprecedented access to the Palace of Versailles.^[1] The movie takes the same sympathetic view of Marie Antoinette's life as was presented in Fraser's biography. Coppola has stated that the style for shooting was heavily influenced by the films of Stanley Kubrick, Terrence Malick, and Milos Forman, Coppola was also influenced by Lisztomania by Ken Russell.^{[citation needed]}
While the action happens in Versailles (including the Queen's Petit Trianon and the Hameau de la reine) and the Paris Opera (which was built after the death of the real Marie Antoinette), some scenes were also shot in Vaux-le-Vicomte, Château de Chantilly, Hôtel de Soubise and at the Belvedere in Vienna.
Milena Canonero and six assistant designers created the gowns, hats, suits and prop costume pieces. Ten rental houses were also employed, and the wardrobe unit had seven transport drivers. Shoes were made by Manolo Blahnik and Pompei, and hundreds of wigs and hair pieces were made by Rocchetti & Rocchetti. As revealed in the "Making of" documentary on the DVD, the look of Count von Fersen was influenced by 1980s rock star Adam Ant. Ladurée made the pastries for the film; its famous macarons are featured in a scene between Marie-Antoinette and Ambassador Mercy

The film's soundtrack contains New Wave and post-punk bands New Order, Gang of Four, The Cure, Siouxsie and the Banshees, Bow Wow Wow, Adam and the Ants, The Strokes, Dustin O’Halloran and The Radio Dept. Some scenes utilize period music by Jean-Philippe Rameau, Antonio Vivaldi and François Couperin. The soundtrack also includes songs by electronic musicians Squarepusher and Aphex Twin.

HAPPY WEEKEND

This dress

from a cup of jo



 

I do want it....

Aurora

i defently want to see this...

1st day

Μπαμπακάκια σαν σύννεφα

 Προχτές ο ουρανός στο Marbourg. Από Δωρίτσα και Gunter.
love you always...

Impressionism

Renoir - Luncheon of the Boating Party

 

"...Αυτοί οι λεγόμενοι καλλιτέχνες θεωρούν πως είναι επαναστάτες και ονομάζονται "Ιμπρεσσιονιστές".Παίρνουν ένα κομμάτι μουσαμά, μπογιές και πινέλο, τον πασαλείβουν  στη τύχη με μερικές κηλίδες χρώμα και υπογράφουν τον δήθεν πίνακα..."  

Πωλ Βερλαίν (Paul Verlaine,1944-1896).

 

 

  Προς τα τέλη του 19ου αι.,το ιστορικοκοινωνικό πλαίσιο της Ευρώπης και ειδικότερα της Γαλλίας, χαρακτηρίστηκε από σημαντικές αλλαγές που επηρέασαν όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής. Με τη βιομηχανική ανάπτυξη, το εμπόριο και τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας ο γαλλικός κόσμος αστικοποιήθηκε ενώ την ίδια εποχή στο Παρίσι τη συντριβή της Κομμούνας ακολουθούσε ένα χωρίς προηγούμενο σε σκληρότητα κύμα καταστολής. Την αστική αριστοκρατία διαδέχτηκε η αστική δημοκρατία αποτυπώνοντας νέες οπτικές για την καθημερινότητα και γενικά για τη ζωή.

Επιδίωξη των ιμπρεσσιονιστών ήταν να συλλάβουν τον πρισματικό χαρακτήρα του φωτός, μέσω της χρησιμοποίησης όλων των χρωμάτων του ηλιακού φάσματος και της οπτικής της ανάμιξης όταν τα παρατηρεί κανείς από απόσταση.Η σύνθεση που στους πίνακες τους είναι συχνά τόσο περιστασιακή και ανεπιτήδευτη όσο και σε μια φωτογραφία που έχει τραβηχτεί απροειδοποίητα .

October mood

Honestly

 

Sparkling

 

Sunday dreams

Lazy sundays.

Happy weekend

from decor8.

Happy weekend

from a cup of jo




I really like this couple and the tatoos too!

Coffee always!

 

I like coffe alone, with friends, reading, watching... Specially a hot one with sugar and milk.!

October trip

From www.art.com   PRAHA

Humans.-

"Der himmel uber Berlin". For me one of the most poetic and emotional film.

Sunshine in ghost city

ATHENS GHOST TOWN.

lets stay together

GATHERING a band i love otherwise Autumn leaves and mood

from that kind of woman

 

I REALLY NEED A GOOD GOFFFE ,don't you?

 

I m'emotional excited, send you my love

 Καλημέρα, επιτέλους φθινοπωρινή ατμόσφαιρα

επιτέλους το πρώτο post. Enjoy it...